استرس چیست و انواع آن را نام ببرید؟

استرس از آنچه فکر می کنید، بدتر است! در زندگی امروز، افراد درگیر استرس فیزیکی ، تنش ها و فشار های عصبی می‌شوند چرا که دنیای مدرن هر روز در حال تغییر و تحول است و این دگرگونی‌ها موجب افزایش استرس و تنش در هر فرد می‌شود. از آنجایی که عوارض استرس و فشار عصبی تاثیر نامطلوبی روی تمام جنبه‌های مختلف زندگی هر شخص ایجاد می‌کند، نیاز است که فرد بتواند انواع استرس به ترتیب شدت را بشناسد و متوجه شود که علت استرس چیست تا بتواند به مدیریت استرس بپردازد. تمامی این اتفاقات در گروی این است که شخص قادر باشد علائم و نشانه‌های استرس مثبت یا منفی را تشخیص دهد. تمامی این تمهیدات به درمان استرس و کنترل آن می‌انجامد.

تعریف استرس

استرس را می توان واکنش های روانی، جسمانی، هیجانی و رفتاری انسان به هر تهدید یا فشار ادراک شده درونی یا محیطی دانست.

بد نیست بدانید 43% افراد عوارض ناشی از این مسئله را تجربه می کنند. برخلاف تصور عموم که همواره فشار عصبی را با مفهوم منفی در نظر می گیرند، فشار عصبی همیشه بد نیست. فشار عصبی حالت مثبت و خوشایندی هم دارد که به وسیله مسائل خوب ایجاد می شود و یوسترس نام گرفته.

برای مثال زمانی که نام دانشجویی در لیست افراد ممتاز قرار می گیرد یا به کارمندی شغل بهتری پیشنهاد می شود، به شخص فشار عصبی وارد می‌آید که به هیچ وجه منفی نیست. باید در نظر داشت که استرس مثبت بر تازگی و سرزندگی زندگی می افزاید. البته یک شکل از فشار عصبی هم بار منفی دارد و دیسترس نامیده می شود که به هنگام ناراحتی از مرگ عزیز یا توبیخ شدن رییس در ما ایجاد می شود.

انواع استرس

1. استرس حاد

استرس حاد برای همه اتفاق می افتد. این واکنش فوری بدن به یک موقعیت جدید و چالش برانگیز است. این همان حسی است که ممکن است هنگام فرار از یک تصادف رانندگی احساس کنید. استرس حاد می تواند از چیزی که واقعاً از آن لذت می برید ناشی شود. این احساس تا حدودی ترسناک و در عین حال هیجان‌انگیزی است که در ترن هوایی یا هنگام اسکی روی شیب تند کوه به دست می‌آورید.

حوادث استرس حاد به طور معمول هیچ آسیبی به شما نمی رساند. آنها حتی ممکن است برای شما خوب باشند. موقعیت‌های استرس‌زا به بدن و مغز شما تمرین می‌کنند تا بهترین واکنش را به موقعیت‌های استرس‌زا آینده ایجاد کنند. پس از عبور از خطر، سیستم بدن شما باید به حالت عادی بازگردد. اختلال استرس حاد داستان متفاوتی است. این نوع استرس، مانند زمانی که با یک موقعیت تهدید کننده زندگی مواجه شده اید، می تواند به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) یا سایر مشکلات سلامت روان منجر شود.

2. استرس حاد اپیزودیک:

استرس حاد اپیزودیک زمانی است که شما دوره های مکرر استرس حاد را تجربه می کنید. این ممکن است در صورتی اتفاق بیفتد که اغلب مضطرب و نگران چیزهایی هستید که به احتمال وقوع آنها مشکوک هستید. ممکن است احساس کنید که زندگی شما آشفته است و ظاهراً از یک بحران به بحران دیگر می روید.

برخی از مشاغل مانند شغل های مربوط به اجرای قانون یا آتش نشان ها نیز ممکن است منجر به موقعیت های پر استرس مکرر شوند. مانند استرس حاد شدید، استرس حاد اپیزودیک می تواند بر سلامت جسمی و سلامت روانی شما تأثیر بگذارد.

3. استرس مزمن:

هنگامی که برای مدت طولانی استرس بالایی دارید، استرس مزمن دارید. استرس طولانی مدت مانند این می تواند تأثیر منفی بر سلامت شما داشته باشد. ممکن است موارد زیر را تشدید کند:

• اضطراب
• بیماری قلب و عروقی
• افسردگی
• فشار خون بالا
• سیستم ایمنی ضعیف

استرس مزمن همچنین می تواند منجر به بیماری های مکرر مانند سردرد، ناراحتی معده و مشکلات خواب شود. به دست آوردن بینش در مورد انواع مختلف استرس و نحوه تشخیص آنها ممکن است کمک کند.

علل استرس:

چیزهای مختلفی در زندگی وجود دارد که می تواند باعث استرس شود. برخی از منابع اصلی آن عبارتند از: کار، امور مالی، روابط، فرزندپروری و ناراحتی های روزمره. برخی از علل معمول استرس حاد یا مزمن عبارتند از:

• زندگی در یک فاجعه طبیعی یا انسانی
• زندگی با بیماری مزمن
• زنده ماندن از یک حادثه یا بیماری تهدید کننده زندگی
• قربانی جنایت بودن
• تجربه استرس های خانوادگی مانند: یک رابطه توهین آمیز، یک ازدواج ناخوشایند، طولانی شدن مراحل طلاق، مسائل مربوط به حضانت کودک
• مراقبت از یکی از عزیزان مبتلا به بیماری مزمن مانند زوال عقل
• زندگی در فقر یا بی خانمان بودن
• شغل های خطرناک
• نداشتن تعادل بین کار و زندگی، ساعات طولانی کار کردن، یا داشتن شغلی که از آن متنفر هستید
• استقرار نظامی

چیزهایی که می توانند باعث ایجاد استرس در فرد شوند پایانی ندارند زیرا آنها به اندازه افراد متفاوت هستند. علت هر چه باشد، اگر کنترل نشود، تأثیر آن بر بدن می تواند جدی باشد.

آیا همه استرس ها مضرهستند؟

استرس لزوما چیز بدی نیست. این چیزی است که به اجداد شکارچی ما کمک کرد تا زنده بمانند، و در دنیای امروزی به همان اندازه مهم است. زمانی که به شما کمک می کند از تصادف جلوگیری کنید، ضرب الاجل محدودی داشته باشید یا در میان هرج و مرج هوشیار باشید، می تواند سالم باشد.

استرس همیشه هم چیز بدی نیست. برای مثال، روز عروسی شما ممکن است نوعی استرس خوب در نظر گرفته شود. اما استرس باید موقتی باشد. هنگامی که لحظه جنگ یا گریز را پشت سر گذاشتید، ضربان قلب و تنفس شما باید کاهش یابد و عضلات شما باید شل شوند. در مدت زمان کوتاهی بدن شما باید بدون هیچ گونه اثرات منفی پایدار به حالت طبیعی خود بازگردد. از سوی دیگر، استرس شدید، مکرر یا طولانی مدت می تواند از نظر روحی و جسمی مضر باشد. حذف کامل استرس ممکن نیست. اما می‌توانیم یاد بگیریم که در صورت امکان از آن اجتناب کنیم و زمانی که اجتناب‌ناپذیر است آن را مدیریت کنیم.

عوارض استرس و فشار عصبی چیست؟

فشار چه مثبت باشد و چه منفی، واکنش های جسمانی ایجاد می کند. بدن هورمون ها و مواد شیمیایی ترشح می‌کند که کارکرد قلب، ریه ها، عضلات و سایر اندام ها را افزایش می‌دهد. این پاسخ ممکن است حالت دفاعی داشته باشد و شما بتوانید به کمک آن مثلاً از جلوی یک ماشین با راننده ای بی احتیاط فرار کنید. وقتی دوباره احساس ایمنی کردید، تغییرات بدنی شرح داده شده ناپدید می شوند.

به هرحال اگر فشار روانی برای یک دوره طولانی تداوم یابد، هورمون ها نیز به طور مرتب ترشح می‌کنند و بدن شما را تحریک خواهند کرد. در نهایت این تبادل بین روان و بدن فرسایش می شود. علاوه بر این مطالعات جدید نشان می دهد که تجربه استرس در گذشته باعث افزایش آن در آینده نیز می شود و اثراتش بیش از آن چیز است که فکر می کنیم چرا که این پدیده در عمق وجود فرد نفوذ می کند و با گذشت زمان بر ذهن و بدن اثر طولانی مدت می گذارد.

بین وقایع محیطی و استرس، روابط انسانی وجود دارد. حوادثی که بیشترین آسیب را وارد می کنند در دوران ابتدایی و نوجوانی کودک اتفاق می افتد. اتفاقاتی نظیر یک محیط خانوادگی ناسالم، زندگی با والد معتاد و یا بحران های دیگر با مشکلات روزمره روانی ارتباط دارد و ممکن است به بیماری های فیزیکی مثل سردرد یا خستگی منجر شوند.

همه ما با تحمل میزان معینی از این مسئله زندگی می کنیم: سر رسیدن مهلت، رقابت ها و حتی ناکامی ها و نگرانی ها به زندگی عمق و معنا می بخشد. هدف ما حذف استرس نیست بلکه آموختن راهی برای استفاده از آن به منظور کمک به خود است. ناگفته نماند استرس کمتر از حد، عامل خمودگی است و در بدن هر شخص احساس خستگی و رخوت بر جای می گذارد. هدف این است که سطح بهینه و مطلوبی از استرس بیابیم که به ما انگیزه دهد اما در خود غرقمان نکند.