درمان این بیماری، در صورتی که موارد ابتلا حاد نباشند، بدون نیاز به مداخله پزشکی امکان‌پذیر است.

درمان دیورتیکولوز

در صورتی که علائم خفیف باشند، اکثر افراد می‌توانند با استفاده از داروهای مسکن و مصرف فیبر غذایی بیماری خود را درمان کنند.

از مصرف داروهای مسکن مانند آسپیرین یا ایبوپروفن، که خطر بروز خونریزی داخلی و اختلال در عملکرد دستگاه گوارش را افزایش می‌دهند، باید پرهیز شود. برای تسکین درد ناشی از بیماری‌های دیورتیکولوم، استامینوفن گزینه مناسبی می‌باشد.

افزایش فیبر مصرفی با استفاده از مواد غذایی مانند میوه‌ها و سبزیجات، می‌تواند در برطرف نمودن علایم بیماری از طریق نرم کردن بافت و بهبود الگوی دفع مدفوع، موثر باشد. این مورد برای اثرگذاری ممکن است به چند هفته زمان نیاز داشته باشد.

افرادی که به شکل مداوم یا شدید دچار خونریزی راست روده‌ای می‌شوند، باید به پزشک مراجعه کنند. البته موارد خفیف التهاب دیورتیکولوم معمولاً می‌‌توانند بدون مراجعه به پزشک درمان شوند.

با این وجود ممکن است برای درمان این بیماری به مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها و استامینوفن برای تسکین درد نیاز باشد که در این صورت برای تجویز این داروها باید به پزشک مراجعه کرد.

تکمیل دوره مصرف آنتی‌بیوتیک‌های تجویز شده،‌ حتی در صورت مشاهده بهبود علایم بیماری، بسیار مهم می‌باشد. بعضی از افراد ممکن است به دنبال مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها دچار سرگیجه، حالت تهوع، اسهال و استفراغ شوند.

آنتی‌بیوتیک‌هایی که می‌توانند برای درمان این بیماری مورد استفاده قرار بگیرند شامل سیپروفلوکساسین (سیپرو)، مترونیدازول (فلاجیل)، سفالکسین (کفلکس) و دوکسی‌سایکلین (ویبرامایسین) می‌باشند.

مصرف همزمان آنتی‌بیوتیک‌ها و قرص‌های ضد بارداری، می‌تواند اثرگذاری این قرص‌ها را از بین ببرد. تاثیر منفی آنتی‌بیوتیک‌ها بر قرص‌های ضد بارداری تا ۷ روز پس از قطع مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها ادامه خواهد داشت. از همین رو بهتر است از سایر روش‌های پیشگیری از بارداری در طول دوره مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها استفاده شود.

در صورت برخورد با هر کدام از موارد زیر، ممکن است نیاز باشد که بیمار در بیمارستان بستری شود:

• داروهای مسکن معمولی باعث تسکین درد نشوند و یا اینکه درد شدید باشد.
• بیمار توانایی مصرف مایعات به اندازه کافی را نداشته باشد و دچار کم آبی شود.
• بیماری توانایی مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها به شکل خوراکی را نداشته باشد.
• وضعیت بیمار وخیم باشد.
• پزشک مشکوک به بروز عوارض مرتبط با بیماری باشد، به خصوص اگر سیستم ایمنی فرد ضعیف شده باشد.
• پس از ۲ روز درمان خانگی بهبودی در وضعیت بیمار حاصل نشده باشد.

بیمارانی که در بیمارستان بستری می‌شوند معمولاً آنتی‌بیوتیک‌ها و مایعات را از طریق وریدی (IV) دریافت می‌کنند.

درمان به روش جراحی

افرادی که سابقه دو مرتبه ابتلا به التهاب دیورتیکولوم را دارند، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند. مطالعات نشان می‌دهند که در صورت عدم انجام عمل جراحی، احتمال ابتلای دوباره این بیماران به دیورتیکولیت و بروز عوارض مرتبط با آن افزایش می‌یابد.

عمل جراحی برش روده بزرگ، با برداشتن قسمتی از دستگاه گوارش که دچار آسیب شده است و اتصال قسمت‌های سالم روده بزرگ به یکدیگر انجام می‌شود.

بیمارانی که تحت این عمل جراحی قرار می‌گیرند نیاز دارند که به تدریج مصرف غذاهای جامد را از دوباره شروع کنند تا اختلالی در عملکرد روده‌های آن ها به وجود نیاید. به غیر از این، عملکرد دستگاه گوارش این افراد معمولاً دچار تغییر نخواهد شد.